Capillaire testen vinden meer en meer ingang om een diagnose van de nutritionele toestand vast te stellen. Een recent onderzoek trekt de betrouwbaarheid van die methode in twijfel.
Kan het haar, een lichaamsweefsel, een weerspiegeling zijn van onze lichaamssamenstelling ? In de Verenigde Staten worden jaarlijks niet minder dan
225 000 van dergelijke analyses uitgevoerd, zonder deze die betrekking hebben op het detecteren van cocaïne en andere ongeoorloofde drugs in rekening te brengen. Er zijn labo's die hun diensten via het Internet aanbieden. Er is dus geen bezoek aan de arts nodig om, op basis van een haarlok, een volledige mineralensamenstelling voorgeschoteld te krijgen.
Uiteraard kan men zich vragen stellen over de geloofwaardigheid van dergelijke “auscultatie op afstand”. Beweren dat de analyse van het haar geen enkele waarde heeft is ook onterecht; met die techniek kunnen wel tekorten en/of nutritionele excessen aangetoond worden. Zo kan via de haren een blootstelling aan kwik of arseen aangetoond worden. De rol van het haar als biologische marker voor andere bestanddelen is weinig gedocumenteerd. Dit weerhoudt bepaalde labo's evenwel niet te beweren dat hun gebruikte techniek wetenschappelijk erkend wordt, zij hun resultaten zeer aantrekkelijk grafisch voorstellen en vooral voedingsaanbevelingen geven waarbij vaak een of ander voedingssupplement wordt aanbevolen.
Welke belang moet men aan de capillaire analyses hechten ? In 1985 toonde een studie reeds de twijfelachtige betrouwbaarheid van die testen aan. Sindsdien zijn de analysetechnieken zonder twijfel meer geperfectioneerd, toch moet de deugdelijkheid van de verstrekte resultaten in vraag worden gesteld. Dit was ook de bekommernis van de gezondheidsdiensten in Californië die de zaak onderzochten. De resultaten van het onderzoek werden onlangs in JAMA gepubliceerd. Niet behandelde haren van een veertigtal gezonde vrouwen, werden zorgvuldig in loten verdeeld en naar zes labo's verstuurd, samen goed voor 90 % van de mineralenanalyses uit haren in de Verenigde Staten.
Tegenstrijdige resultaten.
Voor veertien van de eenendertig mineralenanalyses verschilden bij minstens drie labo's de gevonden waarden significant. De verschillen waren niet gering : voor twaalf mineralen verschilde de aangegeven concentratie tussen de laagste en de hoogste waarde met factor tien !
De basisreferentiewaarden om de samenstelling van het haar met een normale, te hoge of te lage mineraalwaarde te bestempelen, waren voor nagenoeg alle labo's verschillend. Vijf van de zes labo's stelden tenminste voor één element een abnormale hoge concentratie vast, … alleen was de vastgestelde substantie verschillend voor ieder labo !
Het zal dan ook niemand verbazen te stellen dat, op basis van een dergelijke verscheidenheid in resultaten, de aanbevelingen die op basis van de capillaire analyse geformuleerd worden, onsamenhangend, zelfs ongeloofwaardig zijn. Zo bepaalde een labo op basis van de haaranalyse dat de drager van het haar een ‘snel metabolisme' had en beval aan minder vitamine A in te nemen, terwijl een ander labo, op basis van het haar van dezelfde persoon, tot de bevinding kwam dat zijn metabolisme ‘te traag' was en raadde aan juist meer vitamine A in te nemen. Je zou voor minder de haren uit het hoofd trekken !
Nicolas Guggenbühl |
