Door Nicolas Rousseau
" HEALTH & FOOD " nummer 72, September 2005
|
Sommigen beweren dat de Belg, gezien zijn zeer laag visverbruik, geen enkel gezondheidsvoordeel haalt uit zijn visconsumptie. De Belg eet gemiddeld 180 g vis per week tegen 1.3 kg voor de Japanner ! In het licht van een recente Griekse studie moet deze bewering toch genuanceerd en gemilderd worden. Volgens de onderzoekers verbonden aan de Universiteit van Harokopio, Athene (1), zijn grote hoeveelheden vis niet nodig om heilzaam te zijn voor hart en bloedvaten. Ze baseren zich hiervoor op de resultaten van de visconsumptie genoteerd bij 848 personen met een acuut coronair syndroom, alsook op die van 1 078 personen in goede gezondheid verkerend. Hun bevinding : bij visconsumptie daalt het risico op de ontwikkeling van coronaire ziekten opmerkelijk (-38 %). Daarenboven geldt deze bescherming ook voor zowel rokers (-11 %) als voor diabetici (-24 %), twee groepen met een bijzonder hoog risico op cardiovasculaire aandoeningen. Misschien wel het meest verrassend resultaat was de ‘beschermende dosis’. De onderzoekers stelden geen bijkomend beschermend effect vast eenmaal boven een hoeveelheid van 150 g visinname per week, alsof er een preventief beschermend minimum bestaat.
Maak de hersenen sterker
Volgens een Nederlands onderzoek (2), waarbij gedurende 6 jaar 5 289 personen ouder dan 55 werden gevolgd, blijkt dat een hoge inname van enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetzuren (waaronder omega-3 vetzuren uit vette vis) leidt tot een licht verminderd risico op de ziekte van Parkinson. Hoewel dit onderzoek eerder een pleidooi is voor het inschakelen van een Mediterrane voeding, liggen de resultaten in de lijn van andere onderzoeken waarin aangetoond wordt dat omega-3 vetzuren een positieve invloed hebben tegen de cognitieve aftakeling.
In een ander onderzoek, waarbij muizen door middel van genetische modificatie de ziekte van Alzheimer ontwikkelden, kregen de muizen ofwel een voeding rijk aan DHA, ofwel juist beperkt aan dit vetzuur (3). Na 3 tot 5 maanden van ‘diëten’ ontwikkelden de met DHA gevoede knaagdieren, in vergelijking met de controlegroep, 70 % minder amyloïdale eiwitten ter hoogte van de hersenen.
Osteoporose als mikpunt
In geval de resultaten van een experimentele studie uitgevoerd in een Amerikaans labo (4) bevestigd worden, zullen vorsers die zich op omega-3 vetzuren focussen hun onderzoeksterrein, dat zich momenteel vooral toespitst op het hart en de mentale gezondheid, moeten verruimen. Uit de studie komt naar voor dat wanneer aan geovarectomiseerde ratten (een experimenteel protocol ter nabootsing van de menopauze bij de vrouw) een voeding met een omega-6/omega-3 ratio van 5/1 gegeven wordt, er een uitgesproken beschermend effect op het behoud van de botmassa optreedt. Een beschermend effect dat bijvoorbeeld niet meer optreedt wanneer de ratio op 10/1 wordt gebracht. Omega-3 vetzuren zorgen voor een betere botstatus in het bloed en een hogere minerale botdensiteit. Voor de auteurs van het onderzoek zijn de anti-inflammatoire eigenschappen van de omega-3 vetzuren mogelijk verantwoordelijk voor de verminderde botresorptie als gevolg van een tekort aan oestrogenen. Vandaar het belang om ook voor de gezondheid van het beendergestel in de toekomst bijzonder belang te hechten aan de omega-3 status in onze voeding … Nicolas Rousseau
Diëtist, voedingsdeskundige
Bronnen:
Panagiotakos DB Int J Cardiol. 2005;102(3):403-9.
De Lau LM et al. Neurology 2005 ; 64 :2040-45
Cole GM et al. Eur J Neurosci 2005 ; 22(3) : 617-26
Watkins B et al. J Nutr Biochem 2005 ; Aug 12 ;
|
