Wijn, en dan vooral de rode soort, onderhoudt al jarenlang uitstekende relaties met de cardiovasculaire gezondheid. Die berusten vooral op de epidemiologische waarnemingen waarin aangetoond werd dat matig wijnverbruik gepaard gaat met een geringe cardiovasculaire sterfte. Die vaststelling wordt vaak omschreven met de term « Franse paradox ». Maar elke alcoholische drank kan aanspraak maken op gunstige effecten op de cardiovasculaire gezondheid. De alcohol die erin aanwezig is bevordert immers de HDL- cholesterol of « goede cholesterol ». Alhoewel wijn, vooral rode wijn, antioxidantia bevat (polyfenolen), blijft de vraag omstreden of dat verschil werkelijk van betekenis is voor het cardiovasculaire risico.
Voor het eerst werden in een klinische studie de effecten op de markers van ontsteking vergeleken van drinken van rode wijn met een alcoholdrank die bijna geen polyfenolen bevat, met name gin. Ontsteking kan een rol spelen bij arteriosclerose (een verschijnsel dat leidt tot een vermindering van de binnendiameter van bloedvaten) en bij aandoeningen van de hartkransslagaders.
Twee glazen per dag
In dat onderzoek werden veertig mannen verdeeld in twee groepen. Ze dronken dagelijks gedurende 28 dagen twee glazen rode wijn of twee glazen gin (beide leverden dezelfde hoeveelheid alcohol, met name 30 g). Na een « wash-out-periode » van 15 dagen zonder alcohol dronken de mannen die wijn hadden gedronken nu gin gedurende 28 dagen en omgekeerd.
Het onderzoek toonde aan dat beide alcoholische dranken bepaalde gunstige effecten veroorzaakten, met name een daling van het 1-alfa-interleukine (met 23 en 21 %, respectievelijk voor gin en wijn) en een daling van de concentratie van fibrinogeen, met respectievelijk 5 en 9 %. Fibrinogeen speelt een rol bij de vorming van bloedklonters en vormt een cardiale risicofactor als het gehalte ervan verhoogd is. Het glas rode wijn heeft echter nog andere effecten op andere moleculen die een rol spelen bij ontsteking: de auteurs geven aan dat consumptie van rode wijn, in tegenstelling tot gin, een drastische daling geeft van adhesiemoleculen en van eiwitten in de monocyten en lymfocyten (- 27 tot - 46 %), alsook van het C-reactieve proteïne (- 21 %).
Deze studie bewijst weliswaar niet dat wijn een cardio-beschermend effect heeft op lange termijn. Maar ze levert toch nieuwe elementen in het voordeel van een gunstig effect van wijn en dat effect heeft niet enkel te maken met de aanwezigheid van alcohol.
Nicolas Guggenbühl
Diëtist Voedingsdeskundige
Ref. :
Estruch R et al. Atherosclerosis 2004 ;175(1) :117-23. |
