Mensen die bekoord zijn door de Amerikaanse droom denken best twee keer na. Op dit ogenblik hebben bijna 127 miljoen volwassen Amerikanen overgewicht en ongeveer 70 miljoen zijn obees of enstig obees. De oorzaken van dat “teveel aan vlees” zijn goed gekend en maken deel uit van de clichés made in USA : extra grote porties, zeer weinig groenten en fruit, veel geraffineerde suiker en veel vet…”slecht eten” dat zo weinig mogelijk kost en een zeer sedentaire levensstijl. Die levensstijl nemen immigranten zeer snel over en zij vormen tegenwoordig het Amerikaanse bevolkingsegment (11 %) dat het snelst toeneemt. De eerste vetkussentjes zitten er sneller aan dan men denkt!
Kilo’s en jaren verblijf
Een onderzoeksteam van de Harvard University in Boston en van de Northwestern University in Chicago hebben opnieuw dat probleem van voedingscultuur onderzocht dat makkelijk kan overwaaien naar Europa. Op basis van een steekproef bij bijna 32 000 mensen waaronder 14 % immigranten hebben zij een aanzienlijke stijging kunnen vaststellen van het lichaamsgewicht met de jaren verblijf op Amerikaanse bodem. Over het algemeen komen die immigranten uit landen met een veel lagere prevalentie van obesitas dan in de VS. Dat verschil blijft nog bijna een jaar bestaan met rond de 8 % overgewicht in die populatie. Dan stijgt het echter geleidelijk maar relatief langzaam in vergelijking met de autochtonen. Een zeer spectaculaire rebound doet zich voor na 10 jaar verblijf in de VS. De auteurs van de studie spreken hier van een drempeleffect waarboven de inflatie met kilo’s maximaal is.
15 jaar om binnen de « norm » te vallen
Na 15 jaar benaderen de immigranten het Amerikaanse gemiddelde met een gemiddelde stijging van de BMI* met 1.39 kg/m2 en een percentage overgewicht van de orde van grootte van 38 % en van obesitas van 19 % (tegenover respectievelijk 35 en 22 % voor de VS-autochtonen). De auteurs van de studie hebben tevens vastgesteld dat in vergelijking met mensen die in de VS geboren zijn, de immigranten veel minder fysiek actief waren, een lager opvoedingsniveau hadden en een geringer inkomen; zij raadpleegden ook veel minder vaak een gezondheidswerker voor hun gewichtsprobleem. Nog maar eens een bewijs van de sociale ongelijkheid in het land van Uncle Sam…die ook ons oude continent bedreigt.
Nicolas Rousseau
Diëtist voedingsdeskundige
Referentie :
Goel SM et al JAMA 2004 ; 292 :2860-2867
* BMI= gewicht in kilo gedeeld door het kwadraat van de lichaamslengte |
