Door Nicolas Guggenbühl

News van :
13 Décembre 2006

" De mogelijkheid van de bloedvaten om uit te zetten is een van de tekens van vaatgezondheid waaraan heel wat aandacht is besteed. Dat uit zich door een vasodilatatie die van het endotheel afhangt, over het algemeen geëvalueerd door de bloedstroom van de onderarm te meten in respons op een substantie zoals acetylcholine, die nu net een vasodilatatie veroorzaakt. Van verschillende substanties in voedingsmiddelen, zoals bepaalde polyfenolen, is reeds aangetoond dat ze deze uitzetting bevorderen die van het endotheel afhangt. En nu ligt cafeïne op de testbank, dat nochtans reeds het onderwerp van talrijke onderzoeken is geweest. Het is een team van Hiroshima, in Japan, dat is overgegaan tot de evaluatie van inname van 300 mg cafeïne (ofwel ongeveer 4 kopjes koffie of 8 kopjes thee) bij gezonde vrijwilligers. De studie werd in dubbelblind verwezenlijkt: 10 personen kregen cafeïne en 10 andere een placebo. De auteurs hebben de reactiviteit van de bloedvaten geëvalueerd om zich volgens twee verschillende mechanismen te doen uitzetten: een waarin de reactie van de bloedstroom van de onderarm werd onderzocht op acetylcholine en die van het endotheel afhangt en een andere waarin de reactie op een substantie werd onderzocht die een vasodilatatie onafhankelijk van het endotheel veroorzaakt.

Vaatontspanning

De resultaten tonen aan dat cafeïne een belangrijke toename van de systolische (+ 6 mm Hg) en diastolische bloeddruk tot gevolg heeft (+ 2,6 mm Hg). Maar naast dat eerder schadelijk effect komt er nog een nu positief effect bij op de endotheelfunctie: de onderzoekers stelden een significante stijging vast van de vasodilatatie die van het endotheel afhangt, maar niet van de vasodilatatie die niet van het endotheel afhangt. Grondigere onderzoeken tonen aan dat het inbrengen in de slagader van een factor die de synthese van stikstofoxide (NO) belemmert het vaatverwijdende gevolg teniet doet. Dit wijst erop dat cafeïne inwerkt door de productie van NO te bevorderen,en dat is een relaxatiefactor voor de bloedvaten. Te noteren valt dat het hartritme door het geven van 300 mg cafeïne niet wordt gewijzigd. We preciseren nog dat thee niettemin een lengte van voorsprong heeft ten opzichte van cafeïne: thee bevat wel degelijk cafeïne (in de vorm van theïne), maar ook flavonoïden. En thee veroorzaakt een meer uitgesproken endotheelafhankelijke vasodilatatie dan het geven van water dat dezelfde hoeveelheid cafeïne bevat. Dat toont duidelijk aan dat er een bijkomend effect bestaat dat in verband staat met andere bestanddelen in thee.

Nicolas Guggenbühl
Diëtist voedingsdeskundige

hoog van bladzijde