|
Magali Jacobs.
News van :
17/10/07
|
Er wordt van alles verteld over de behoefte aan proteïnen voor mensen die sport beoefenen. In sommige studies wordt benadrukt dat de eiwitbehoefte verhoogd is bij die mensen terwijl in andere studies de eiwitten ervan worden beschuldigd de nieren te beschadigen. De Internationale Vereniging voor Sportnutritie heeft een artikel gepubliceerd waarin de bestaande wetenschappelijke gegevens worden overlopen en waarin een helder antwoord wordt gegeven over de hoeveelheid en de vorm waarin de eiwitten nodig zijn voor sportbeoefenaars.
Spieren opbouwen
Eiwitten zijn onontbeerlijke voedingsstoffen voor de spieropbouw. Als de spieren een verhoogde fysieke activiteit hebben, leidt dat tot een toename van de spiermassa. Om die te laten toenemen is dan ook een bijkomende aanbreng van proteïnen noodzakelijk. Het innemen van voedingssupplementen rijk aan eiwitten komt trouwens veel voor bij sportlui. Maar we mogen niet vergeten dat het hier niet gaat om een dosis-effect verband: we kunnen niet stellen dat hoe meer eiwitten men eet, des te meer spieren men ontwikkelt! Als het lichaam niet alle eiwitten gebruikt om spieren aan te maken, dan zal het overschot inde urine terechtkomen. En wat met de veiligheid? Volgens de Internationale Vereniging voor Sportnutritie zou een aanbreng die lichtjes hoger is dan de aanbevelingen voor de algemene bevolking niet schadelijk zijn voor de nierfunctie bij mensen in goede gezondheid.
Overbodige supplementen
Normaal wordt geschat dat een sedentair mens behoefte heeft aan ongeveer 0,8 gram proteïnen per kilo lichaamsgewicht. Voor een sportmens beveelt de Internationale Vereniging voor Sportnutritie aan die aanbreng iets te verhogen tot 1,4 à 2 gram proteïnen per kilo lichaamsgewicht en per dag. Met andere woorden: een volwassene van 70 kilo kan tot 140 gram proteïnen per dag gebruiken. Maar dat wil niet zeggen dat sportlui drie porties vlees moeten eten en eiwitsupplementen moeten nemen. De normale aanbevelingen voor eiwitten zijn relatief bescheiden en de gemiddelde Belg overschrijdt deze meestal ruimschoots. Dierlijke producten (zuivelproducten, vlees, gevogelte, vis, eieren) zijn trouwens niet de enige bron van eiwitten. Als een sportbeoefenaar dus zijn eiwitbehoeften wilt dekken door middel van een evenwichtige voeding is dat niet onmogelijk. De Internationale Vereniging voor Sportnutritie raadt regelmatige sportbeoefenaars niet aan eiwitsupplementen te gebruiken. Die dienen eerder voorbehouden voor atleten die sport beoefenen op een professioneel niveau en veel intensiever.
Magali Jacobs.
Referentie:
Campbell et al. Journal of the International Society of Sports Nutrition 2007, 4:8.
|
