Door Nicolas Rousseau
" HEALTH & FOOD " nummer 64, Mart/April 2004
|
De mate waarin probiotica zich in de darm kunnen nestelen is een belangrijk criterium waarop hun belang voor de gezondheid en beïnvloeding van biologische eigenschappen beoordeeld worden (betere weerstand door kolonisatie, beïnvloeding van het immuunsysteem, tijdelijke kolonisatie enzovoort). Deze eigenschappen verschillen naargelang de bestudeerde bacteriestam. Uit een bondig literatuuroverzicht blijkt dat de kenmerken van het probioticum: de Lactobacillus LGG toch wel zeer bijzonder zijn.
In de publicaties van Tuomola et al (1,2) lezen we dat de LGG, in vergelijking met andere vermaarde melkzuurbacteriën ( Lactobacillus casei immunitas, Lactobacillus caei shirota, Lactobacillus johnsonii La-1, …), de eigenschap bezit zich het best aan de caco-2 cellen en aan de glycoproteïnen van de kronkeldarm te kunnen binden. Ook voor wat het zich nestelen in het darmslijmvlies van gezonde personen betreft (3), werd deze bijzondere eigenschap bevestigd. De adhesie is evenwel afhankelijk van de leeftijd van de persoon: deze is beter bij volwassen dan bij baby's, … welke ook de leeftijd van de LGG is.
De bijzondere adhesiecapaciteit van de LGG in de darmflora is evenwel afhankelijk van enkele parameters, zoals onder meer de specifieke probiotische bacteriestam die gebruikt wordt en niet van de specificiteit van de gastheer. De mogelijkheid om zich vast te hechten is het grootst voor de LGG, in welk intestinaal slijmvlies de bacterie ook terecht komt (4). De innesteling is ook afhankelijk van de voorafgaandelijke behandeling die het probioticum onderging (zo hebben UV-stralen geen enkele invloed maar treedt er, spijts de goede thermosresistente eigenschappen, wel een opmerkelijke achteruitgang op na bestraling en verhitting). Verder zijn ook bepalend: de drager van de bacteriestam, de aard van de voeding en de dosis.
Nicolas Rousseau
Diëtist, voedingsdeskundige
Bronnen:
Tuomola EM Int J Food Microbiol 1998 ;41 :45-51
Tuomola EM et al Lett Appl Microbiol 1999 ;28 :159-163
Kirjavainen PV et al FEMS Microbiol Lette 1998 ;167 :185-189
Rinkinen M Vet Microbiol. 2003 Dec 2;97(1-2):55-61.
|
