Door Catherine Dolhen
" HEALTH & FOOD " nummer 74, December 2005
|
Er doet zich een vreemde paradox voor, met name dat met zeer weinig geld zeer veel energierijke producten kunnen aangekocht worden. De voedingsindustrie geeft er de voorkeur aan om suiker- en vetrijke producten te maken met als resultaat : energierijke producten voor een lage prijs. Daarenboven stellen we vast dat al deze voedingsmiddelen bijzonder smeuïg en smaakvol zijn, met een smaak die uitnodigt voor ‘nog-meer-van-dit’, en dit alles voor een zacht prijsje. Zwaarlijvigheid blijkt de zwarte vlek van de globalisering te zijn.
Drewnowski berekende dat men in 2003 in de V.S. chips en koekjes kon kopen voor 20 cents/megaJoule, terwijl voor verse wortelen 95 cents/megaJoule moest worden neergeteld. Hiermee is het omgekeerde verband tussen energiedensiteit en energiekostprijs duidelijk gesteld. Hoe meer energiedense levensmiddelen worden gekocht, hoe minder geld men moet uitgeven !
Catherine Dolhen
Diëtiste
Referentie
Drewnowski A. Obisity, a global problem or a problem of glabalization ? Food in Action. Brussel. 27-28 oktober 2005. |