| Matig en regelmatig gebruik van wijn wordt aangezien als een mogelijke verklaring voor wat de French Paradox wordt genoemd : de vaststelling van een lage cardiovasculaire sterfte in Frankrijk ondanks een voeding die eerder rijk is aan verzadigde vetzuren en cholesterol. Het drinken van het druivennat bij de maaltijd is trouwens een kenmerk van de klassieke mediterrane voeding waarvan de faam voor de cardiovasculaire gezondheid al lang gekend is.
Ethanol en polyfenolen
Naast het gunstig effect van kleine hoeveelheden alcohol (ethanol) op de bloedlipiden (in het bijzonder op de HDL- cholesterol of «goede cholesterol»), die bij elke alcoholische drank bestaat, bevat wijn ook nog polyfenolen (epicatechine, quercetine, trans-resveratrol…). Dat zijn de bestanddelen waarvan vermoed wordt dat ze het verschil uitmaken met andere alcoholdranken maar daarover bestaat geen eensgezindheid. Die polyfenolen zijn vooral aanwezig in rode wijn aangezien ze vooral afkomstig zijn van de schil en pitten die al snel geëlimineerd worden bij het vervaardigen van witte wijn.
Een team van de universiteit van Palermo, in Italië, heeft een studie uitgevoerd bij 48 mannen en vrouwen die meestal weinig of geen alcohol dronken. Ze werden in twee groepen onderverdeeld : de eerste dienden gedurende 4 weken 250 ml Siciliaanse rode wijn in te schakelen in hun voedingspatroon (tijdens de maaltijden) en gedurende de volgende 4 weken dienden ze hun gewoon consumptiepatroon te hernemen. De tweede groep volgde het zelfde protocol maar in omgekeerde volgorde (eerst gebruikelijk consumptiepatroon en dan 250 ml rode wijn).
Vaten in vorm
Resultaat: op het einde van de periode met «rode wijn» hebben de onderzoekers tal van veranderingen vastgesteld die wijzen op een betere cardiovasculaire gezondheid: verlaging van de bloedlipiden (significante daling van de verhouding tussen slechte (LDL) en goede (HDL) cholesterol, toename van HDL, daling van apolipoproteïne A1), verbetering van bepaalde parameters die te maken hebben met de bloedviscositeit (afname van fibrinogeen en van factor VII), van ontstekingsmerkers (daling van C-reactieve proteïne, stijging van bèta-1 TGF), en verbetering van de antioxidans-status (daling van de geoxideerde LDL en stijging van antioxidans-capaciteit van het plasma).
Die gegevens bevestigen dus de plaats van rode wijn als bondgenoot voor de cardiovasculaire gezondheid. Jammer echter dat deze onderzoekers zich vooral hebben bezighouden met belangen die niet uitsluitend wetenschappelijk zijn zoals in dit geval waar de effecten werden toegeschreven aan Siciliaanse wijn. Waarschijnlijk zou dat immers ook het geval geweest zijn met andere soorten rode wijn… We herhalen bovendien dat deze studie net zomin als de andere rechtvaardigt dat iemand die geen alcohol drinkt nu wijn moet gaat drinken voor zijn gezondheid.
Nicolas Guggenbühl
Diëtist voedingsdeskundige
|
