|
Levercirrose is een alles behalve aangename aandoening. Deze ziekte blijft van zodra ze is begonnen verder evolueren en kans soms zelfs tot de dood leiden na 15 tot 20 jaar of zelfs korter. Het gaat hier om een herstelproces van de lever na een vernietiging van een groot aantal levercellen. Maar dat herstel verloopt niet zoals het moet en gaat woekeren. Het bloed kan dan niet goed meer doorstromen doorheen de lever en moet via andere wegen naar het hart terugvloeien : het volgt dan de aders rond de slokdarm. Die zetten uit en er ontstaan varices. Als de slokdarmvarices barsten, doet zich een rampzalige bloeding voor die vaak nog dodelijk is ook in onze tijd. De lever zelf is alsmaar minder in staat zijn vitale functies te vervullen. En ook al gebeurt dat niet, dan nog kan in de cirrose leverkanker ontstaan.
Niet enkel alcohol
Alle elementen die levercellen kunnen doden kunnen een oorzaak zijn van cirrose. Iedereen weet dat van alcohol. Minder gekend is dat ook virussen aan de oorsprong kunnen liggen : na een hepatitis, vooral hepatitis B en C kan het proces in gang gezet worden om na 10 tot 20 jaar uit te lopen op de beschreven drama's. Nog minder gekend is dergelijk risico door vet. Mensen met overgewicht (metabool syndroom) stapelen vet op in hun lever, net zoals ganzen die overvoederd worden in het zicht van Kerstmis. Artsen noemen dat steatose. En als dat vet te overvloedig aanwezig is, doodt het de levercellen. Iemand met een metabool syndroom met overgewicht of obesitas loopt dus ook risico op cirrose.
Een uitgebreid studieobject
Niet-alcoholische steatose wordt sinds enkele jaren uitgebreid bestudeerd. Per slot van rekening is dat immers de voornaamste oorzaak van chronische leveraantasting. In de Verenigde Staten, waar de gemiddelde buikomtrek alsmaar groter wordt, treft deze leveraandoening naar schatting ongeveer 30 % van de bevolking. Het verband ervan met het metabool syndroom wordt alsmaar duidelijker : meer dan 90 % van de mensen met niet-alcoholische leversteatose heeft minstens een van de kenmerken van het metabool syndroom en een op drie heeft het volledige beeld ervan. Daarom beginnen deskundigen nu te vermoeden dat deze leveraantasting zelf een van de onderdelen van het metabool syndroom is. Men begint zich er zelfs rekenschap van te geven dat er een verband bestaat tussen de leveraantasting, een lichte graad van algemene ontsteking en verhoogde oxidatiestress.
Geen behandeling
Het probleem is dat er geen specifieke behandeling bestaat voor leveraantasting. Het metabool syndroom dient te worden behandeld door de voeding in evenwicht te brengen, door te vermageren, door fysiek actief te zijn, door medicatie te gebruiken die de bloedlipiden doet dalen en andere geneesmiddelen die het risico op trombose en embolie doen verminderen. Dus het cardiovasculaire risico dient behandeld. Daardoor neemt de steatose af als die nog in een beginstadium is. En daardoor kan de verdere evolutie ervan worden afgeremd als ze al verder ontwikkeld is. Maar in het laatste geval is het niet meer mogelijk ze stop te zetten.
Dr. J. Andris
Referentie:
Rector RS, Thyfault J, Wei Y et al. World J Gastroenterol 2008; 14(2):185-92.
|
