Angst is een gevoel van een dreigend en niet nader te duiden gevaar dat gepaard gaat met malaise, agitatie, ontreddering en verslagenheid ten aanzien van dat gevaar.1 Het spreekt dan ook voor zich dat angst de levenskwaliteit van de patiënten onderuit kan halen. Wat kunnen we doen voor patiënten die zich in zo’n situatie bevinden? Er bestaan heel wat anxiolytische geneesmiddelen, maar die kunnen allemaal bijwerkingen hebben. Kan homeopathie soelaas biede?

Coppola en Montanaro2 hebben een observationele studie uitgevoerd bij 71 patiënten met een lichte tot matige angst, die werden behandeld met een homeopathisch complex. De patiënten werden minstens twee keer op spreekuur gezien, de tweede keer minstens 30 dagen na het begin van de studie. Bij beide visites werd de patiënten gevraagd om de STAI-Y-vragenlijst (State-Trait Anxiety Inventory Form Y) in te vullen, een vragenlijst die de mate van angst meet. Een analyse van het uren slaap en het aantal keren dat de patiënten ‘s nachts wakker werden, gaf een idee over de kwaliteit van de slaap. De gemiddelde angstscore op de STAI-Y-vragenlijst was meer dan 6 punten lager bij de tweede visite dan in het begin van de studie. De score op het gedeelte van de vragenlijst dat de kenmerken van de kenmerken van de angst evalueert, daalde met meer dan 3 punten. Beide verschillen waren statistisch significant. Dat verschil werd teruggevonden ongeacht de leeftijd, het geslacht en de mate van angst. De duur van de slaap nam toe in vergelijking met het begin van de studie (5,56 ± 0,9 uur vs. 5,1 ± 1,1; p < 0,0001). Het aantal keren dat de patiënten ‘s nachts wakker werden, daalde met 42% (p < 0,0001).

Vainchtock et al. hebben de werkzaamheid, het nut en de kosten van twee behandelingsstrategieën onderzocht bij patiënten met angstproblemen zoals gedefinieerd in de DSM IV: enerzijds een allopathische behandeling en anderzijds een homeopathische behandeling. Een groep huisartsen die allopathie beoefenden, en een groep huisartsen die aan homeopathie deden, hebben elk 260 patiënten behandeld. De twee groepen waren vergelijkbaar. De studie werd uitgevoerd bij patiënten ouder dan 18 jaar die voor het eerst op spreekuur kwamen wegens angstsymptomen, en duurde 3 maanden. De COT 96-vragenlijst (Hamilton hetero-evaluation scale for gauging mental problems) werd ingevuld door de huisarts en de bovenvermelde STAI-vragenlijst (State-Trait Anxiety Inventory) door de patiënten zelf. Het nut van de behandeling werd geëvalueerd door de patiënten zelf (op een tevredenheidsschaal) en door de artsen (evaluatie door de arts van de toestand van de patiënt op een soortgelijke schaal). Tot slot werden de directe en de directe kosten geraamd.

De Hamiltonscores verbeterden met 55,74% bij de patiënten van de allopaten en met 57,90% bij de patiënten van de homeopaten. De STAI-angstscore daalde met 28,9% met allopathie en met 22,79% met homeopathie, in beide gevallen dus een duidelijke verbetering. Bij evaluatie van de kenmerken van de angst met de STAI-schaal werd een daling met 21,54% waargenomen met allopathie en met 17,86% met homeopathie. De auteurs concluderen dan ook dat beide strategieën even goed werken. Ook werden beide behandelingen even nuttig beoordeeld: bijna 90% van de patiënten was tevreden of zeer tevreden en meer dan 85% van de artsen zei dat hun patiënten verbeterd of genezen waren. Wat de kosten tot slot betreft, waren de kosten voor de verzekeringsinstantie vergelijkbaar met beide strategieën. De patiënten die met homeopathie werden behandeld, moesten echter een groter deel uit eigen zak betalen, en de allopaten schreven meer ziekteverlof voor dan de homeopaten.