|
" HEALTH & FOOD " nummer 100, 2010
|
Knoflook bevat tal van organische zwavelverbindingen. Eén ervan is het lipofiele 1,2-vinyldithiïne (1,2-DT). Het is een lipofiele molecule die ontstaat als afbraakcomponent van allicine, een stof die voornamelijk in geplette, in olie gemacereerde knoflook voorkomt. Over 1,2-DT zijn tot op heden nog maar weinig gegevens bekend, behalve dat het antioxidatieve eigenschappen bezit. Er zijn aanwijzingen dat vinyldithiïne mogelijk nog andere eigenschappen bezit, met name in relatie met zwaarlijvigheid.
Hoe komt vetweefsel tot stand?
De prevalentie van zwaarlijvigheid neemt gestadig toe en is in de groei- en geïndustrialiseerde landen een van de belangrijkste oorzaak van voortijdige sterfte. Obesitas wordt als een risicofactor aanzien bij de ontwikkeling van metabole en cardiovasculaire stoornissen, zoals onder meer dyslipidemie, insulineresistentie en arteriosclerose.
Een aanpak van de uitwas van de vetmassa wordt en is een prioriteit. Tijdens de levenscyclus zijn adipocytaire differentiatie en adipogenese essentiële stappen in de ontwikkeling van adipeus weefsel, derhalve bij de ontwikkeling van obesitas.
Tijdens de cellulaire adipogenese worden fibroblastische cellen, pre-adipocyten, omgevormd tot een hooggespecialiseerde cellen, adipocyten, waarin zich triglyceriden kunnen ophopen. De differentiatie van de pre-adipocyten naar adipocyten wordt beïnvloed door twee families van transcriptiefactoren: de CCAAT/enhancer binding portein (C/EBP) en de peroxisoomproliferatorgeactiveerde receptoren (PPAR), in het bijzonder de PPARy-factor).
De C/EBP?-factor komt in de beginfase van de pre-adipocytaire differentiatie aan bod en is nodig voor de expressie van adipogenetische transcriptiefactoren PPARy2 en nadien van de C/EBPA. De PPARy2-factor komt vooral in vetweefsel voor en wordt als de belangrijkste regulator van de adipocyten aanzien die aanleiding geeft tot anaboliserende processen.
De PPARy2 en C/EBPA-factoren worden geacht synergetisch te werken om zo de differentiatie van de pre-adipocyten te bevorderen. Eenmaal de eindfase van de differentiatie is bereikt, scheiden de adipocyten specifieke vetcellen af, zoals het leptine, adiponectine of bepaalde adipokinen.
Ernstige gevolgen
Het samengaan van diabetes én coeliakie leidt tot ernstige gevolgen voor de gezondheid en de ontwikkeling van het kind, a fortiori bij een kind jonger dan 11 jaar.
Frequent aangehaalde problemen zijn onder meer: vertraging in de groei, een lager lichaamsgewicht in vergelijking met kinderen gespeend van deze aandoeningen, een aantasting van de botmineralisatie en tenslotte tal van psychologische problemen als gevolg van de gelijktijdige aanwezigheid van deze twee aandoeningen.
Een echte ijsberg
Prof. A. Ferguson vergelijkt de zeer wisselvallige klinische expressie van coeliakie met een ijsberg. Het zichtbaar deel ervan komt overeen met de symptomatische vormen en het onzichtbaar deel met de asymptomatische (verborgen of latente) vormen. De latente vorm uit zich door een de afwezigheid van manifest waarneembare klinische symptomen, maar de aanwezigheid van anti-gliadine antilichamen en anti-transglutaminase. Een latent aanwezige vorm van coeliakie kon dank zijn familiale onderzoeken worden aangetoond en wordt ook gekenmerkt door de afwezigheid van klinische en serologische indicatoren. Wel kenmerkend bij een glutenbelasting is de abnormale histologische respons. Latente of verborgen vormen van coeliakie kunnen naar een symptomatische vorm evolueren.
Bij kinderen lijdend aan de symptomatische vorm van coeliakie is het volgen van een glutenvrijdieet (GVD) een absolute noodzaak. Wanneer hiermee vlug gestart wordt, zullen de antropometrische parameters van het kind spoedig verbeteren. Om het leiden van de kinderen te verlichten werden een aantal tools ontwikkeld zoals productlijsten, glutenvrije recepten, …
Bij kinderen met asymptomatische diabetes moet een bio-klinisch onderzoek uitgevoerd worden om de pro en contra van een opgelegd GVD te achterhalen. Spijts de beschikbare hulpmiddelen blijft het GVD een zeer beperkend dieet en de kinderen met diabetes hebben het vaak al moeilijk genoeg om hun insulinebehandeling te aanvaarden.
Zespri Prijs
De Zespri HealthFruit Award wordt ieder jaar in België en Nederland uitgereikt aan een student(e) waarvan zijn/haar afstudeerwerk handelt over een onderwerp dat van ver of nabij handelt over een onderwerp dat een gezonde levensstijl in het algemeen of fruit en groenten in het bijzonder promoot.
De student(e) kan kort zijn/haar werk voorstellen op het jaarlijks Voedings- & Gezondheidscongres, gehouden in het auditorium 2000 van de Brusselse Expo. Bij die gelegenheid wordt de Zespri HealthFruit Award hem/haar dan ook officieel overhandigd.
Alexandre Dereinne, Diëtist
Referenties
Aloulou H, Kammoun T, Ben Ayed M et al. Association of type 1 diabetes and celiac disease in child. Journal de Pédiatrie et de Puériculture 21(1), February 2008, Pages 37-43
Cerf-Bensussan N, Jabri B. La maladie coeliaque : une maladie auto-immune induite par un antigène alimentaire. médecine/sciences 2001 ; 17 : 1129-38.
Site en français consulté en Décembre 2009.
Mahieu S, Stassen A, Paquot N et al. Le diabète de type 1 et la maladie coeliaque. Rev Med Liege 2006 ; 61(9) : 637-42.
Franstalige site geconsulteerd in december 2009.
Vandenberk L. Diabetes en coeliakie bij kinderen: Een overzicht van de literatuur en een praktisch handboek. Twaafde Voedings- & Gezondheidscongres, Brussel, november 2009.
|
