Met de feestdagen in het verschiet zal het niet uitzonderlijk zijn dat hierbij een glaasje champagne geschonken wordt. Met mate gedronken biedt deze schuimende drank naast cardiovasculaire voordelen (zoals rode wijn) ook voordelen op cerebraal niveau.

In vergelijking met rode wijn bevat witte wijn over het algemeen weinig polyfenolen. Blijkbaar maakt champagne een uitzondering op deze stelregel, het is geen witte wijn zoals alle andere. Studies uitgevoerd op witte champagnes tonen aan dat deze een relatief hoge concentratie aan fenolzuren bevatten, zuren die, in vivo, een celbeschermende werking bezitten.

Uit ander onderzoek blijkt champagne neurobeschermende eigenschappen te bezitten. Er konden ook fenolbestanddelen worden aangetoond die bescherming bieden tegen letsels veroorzaakt door per-oxinitrieten. Uit de resultaten blijkt verder dat in de organische en waterige extracten van champagne krachtige bestanddelen aanwezig zijn die, zelfs in kleine concentraties (0.1 pg/ml), neurobeschermend werken tegen mogelijke letsels veroorzaakt door per-oxinitrieten.

De beschermende werking is deels te wijten aan de cellulaire bestanddelen aanwezig in de organische extracten zoals tyrosol, cafeïnezuur en galluszuur. Van deze bestanddelen is geweten dat ze, in concentraties tussen 0.1 en 10 millimicron, neurobeschermende eigenschappen bezitten. De resultaten laten dus vermoeden dat de polyfenolen aanwezig in champagne een neurobeschermende werking hebben tegen oxidatieve neurale letsels.

Onder gezondheidsmedewerkers is er unanimiteit: er bestaat een omgekeerd verband tussen een matige consumptie van rode wijn (een tot twee glazen per dag) en de incidentie van cardiovasculaire aandoeningen. Wat minder geweten is, is dat champagne diezelfde heilzame werking bezit.

Teneinde de invloed van een matige champagneconsumptie op vasculaire functies te onderzoeken, werd onlangs door Britse vorsers een gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde interventiestudie opgezet. Uit hun onderzoek blijkt dat het drinken van champagne na vier tot acht uren (naargelang de opname) een opmerkelijke invloed heeft op endotheel-onafhankelijke vaatverwijding. Een eigenschap die in de controlegroep niet kon worden vastgesteld. De controlegroep dronk een met champagne te vergelijken vloeistof (zelfde gehalte aan alcohol, suikers en organische zuren).

Naast deze eigenschap stelden de onderzoekers ook nog een aantal andere zaken vast, met name een scherpe daling van de matrix metallopeptidase 9 (MMP-9); een significante daling van de oxydatieve bestanddelen in het bloed en een toename van de urinaire uitscheiding van bepaalde fenolische metabolieten. De totale gemiddelde uitscheiding van hippuurzuur, protocatechuic zuur en isoferuliekzuur lag beduidend hoger na het drinken van champagne in vergelijking met het drinken van een controledrank. Uit de diverse resultaten blijkt derhalve dat dagelijks een matige hoeveelheid champagne drinken mogelijk de vasculaire werking gevoelig kan verbeteren.