|
" HEALTH & FOOD " nummer 97, 2009
|
Hippocrates, bekende en gerenommeerde arts uit de Grieks-Romeinse Oudheid, roemde reeds de verdiensten van varkensvlees. Het bezit inderdaad heel wat voordelen, zowel op nutritioneel als op gebied van smaak en bereiding.
Niet zo vet als gedacht!
Al te vaak hebben consumenten de neiging om varkensvlees als vet te bestempelen. Ze denken hierbij aan vleeswaren zoals salami of vleespastei. Het vet in varkensvlees is voornamelijk onder de huid gelegen (zwoerd van ham, het vet van een kotelet of varkenslapje, …). Dit zichtbaar vet kan gemakkelijk verwijderd worden, wat bijvoorbeeld niet kan bij een tussenribstuk van het rund waar het vet verspreid is over het gehele vlees. Dit wordt ook wel ‘doorregen’ vlees geheten.
Uitstekende eiwitbron
Varkensvlees maakt onderdeel uit van de eiwitgroep waartoe ook gevogelte, vis en eieren behoren. De belangrijkste voedingsstof uit deze groep is eiwit, dat aminozuren levert nodig voor het goed functioneren van ons lichaam. Varkensvlees bevat gemiddeld twintig procent eiwit.
Eiwitten en aminozuren, zeker ‘essentiële aminozuren’, moeten permanent aangevoerd worden via de voeding omdat het lichaam niet in staat is deze zelf aan te maken. Met deze aminozuren worden vervolgens nieuwe aminozuren en eiwitten aangemaakt die als ‘niet-essentieel’ worden bestempeld. De hoger aangehaalde eiwitgroep is een uitstekende bron van eiwitten, rijk aan essentiële aminozuren.
Vitaminen en mineralen bij de vleet!
Een andere troef van varkensvlees is dat het rijk is aan vitaminen en mineralen. In varkensvlees zitten meer thiamine, riboflavine en niacine (vitaminen uit de B-groep) dan in andere vleessoorten. Ook vitamine B6 en B12 zijn in behoorlijke hoeveelheden vertegenwoordigd. Wat de mineralen betreft zijn vooral zink en kalium rijkelijk aanwezig en is het ook een goede bron van fosfor.
In vergelijking met rundvlees is varkensvlees (hoewel een bleke vleessoort) niet minder rijk aan ijzer. Daarenboven wordt de vorm waaronder het ijzer aanwezig is gemakkelijker opgenomen dan de vorm aanwezig in granen of peulvruchten.
Veeleisende consumenten!
Tussen 2001 en 2005 werd een grootschalige enquête gehouden om te achterhalen welke criteria voor de consument belangrijk zijn bij de keuze en aankoop van varkensvlees. Het onderzoek werd in 26 landen gevoerd, waaronder België.
Hieruit blijkt dat de belangrijkste aankoopcriteria voor varkensvlees onder meer zijn: de kleur van het vlees, de hoeveelheid zichtbaar vet, het niet doorregen zijn van het vet en de hoeveelheid vocht die vrijgegeven wordt door een stuk vlees in de verpakking. Het moet gezegd dat de keuzecriteria opmerkelijk verschillen van land tot land.
Voor elk wat wils!
Varkensvlees kan op diverse wijzen bereid en geserveerd worden. Warm kan het gebakken, geroosterd, gestoofd of gebraden worden en dit vergezeld van een waaier van smaakvol bereide sausen. Gecombineerd met vers of gedroogd fruit komt het ook bijzonder goed tot zijn recht. Koud, onder de vorm van vleeswaren, is het uitstekend geschikt om een koude schotel samen te stellen, in salades te verwerken, om groetenrollade te maken of gewoon enkele plakjes dun gesneden varkensvlees tussen twee sneetjes brood. Het is dus zeker niet het varkensvlees dat met de vinger moet gewezen worden dan wel de sausen die er eventueel bij geserveerd worden …
De Redactie
Referenties
Institut Paul Lambin. Table de composition des aliments 2008.
Centre d’information des viandes. Le porc. Equilibre alimentaire.
http://www.civ-viande.org/11-81-porc-nutrition.html consulté en juin 2009.
NGAPO. TM. Les préférences des consommateurs pour la viande de porc.
Colloque sur la production porcine.
Saint-Hyacinthe. 2005.
http://www.agrireseau.qc.ca/porc/documents/NGAPO_Tania.pdf consulté en juin 2009.
Le guide des aliments. Ed Québec Amérique Inc. 1999. |
